Projekt szczęście w domu - czyli celebracja zamiast przesadnego minimalizmu...

Moda na minimalizm zatacza coraz szersze kręgi. Wciąż słyszymy o tym, jak nadmiar rzeczy nas przytłacza. W zupełności się z tym zgadzam - nadmiar zbędnych przedmiotów powoduje bałagan nie tylko w szufladach, czy półkach, ale także w głowach - wpływa negatywnie na nasze samopoczucie, nastrój.

Jednak zauważyłam tendencję do minimalizmu, pozbywania się rzeczy... dla samego ich wyrzucania. Czyli zakładanie sobie kolejnych celów np.:

• pozbycie się  5 sukienek, 4 par butów i wszystkich książek 
• zminimalizowanie swojego stanu posiadania do 200 rzeczy itp.

Czy ma to większy sens? Wydaje mi się, że nie... Albo inaczej - dla mnie nie. Jeżeli darzę daną książkę sentymentem, dlaczego mam się jej pozbywać tylko dlatego, że coś sobie postanowiłam czy założyłam? Wydaje mi się, że pozbywanie się rzeczy z góry założonym limitem mija się z celem.

http://www.veetje.be

Stąd niezwykle ucieszyłam się po przeczytaniu (a raczej pochłonięciu!) pierwszego rozdziału nowej książki Gretchen Rubin - "Happier at home". Pomysłodawczyni Projektu Szczęście przyznaje, że mimo wszechobecnej mody na minimalizm, jej zdaniem przedmioty, które posiadamy również wpływają na nasze poczucie szczęścia i niekoniecznie powinniśmy się ich za wszelką cenę pozbywać.

 

Idąc tym tropem, postanowiłam popracować nad swoim materialnym otoczeniem. Zamiast za wszelka cenę wyrzucać rzeczy i powstrzymywać się bezwzględnie przed ich kupowaniem, postawiłam na coś innego - na celebrację i radosne korzystanie z wszystkich przedmiotów, które tak naprawdę wpływają na moje dobre samopoczucie.

Postawiłam sobie cel, na którego samą myśl czuję ogromny entuzjazm i chęć do działania:

Czerpać więcej szczęścia z posiadanych rzeczy!

 Świetnym zdaniem w tym miejscu może być cytat Alberta Einsteina:

 

 "Wszys­tko na­leży up­raszczać jak tyl­ko można, ale nie bar­dziej"

Cały sekret tkwi w tym, aby nie sprowadzać tworzenia bardziej przyjaznego otoczenia do samego eliminowania, pozbywania się przedmiotów, ale raczej do zaangażowania. Wyrzucenia zbędnych rzeczy nie dla samego ich wyrzucania, ale dla stworzenia przestrzeni dla przedmiotów, które naprawdę się dla nas liczą.

Wiążą się z tym dwa współgrające ze sobą i wzajemnie się uzupełniające zadania:

•  pozbywanie się wszystkich przedmiotów, które nie mają dla nas znaczenia
• zidentyfikowanie, zaaranżowanie i wyróżnienie rzeczy, które naprawdę się dla nas liczą.

Początkowo myślałam, że najlepiej potraktować te zadania osobno : najpierw zrobić kolejne wielkie porządki, a potem odpowiednio zaaranżować i wykorzystywać wybrane przedmioty. Jednak szybko zorientowałam się, że w moim przypadku dużo lepiej  sprawdza się strategia łączenia tych dwóch czynności, czyli jednoczesne:

• wyodrębnianie grup przedmiotów pozytywnie wpływających na moje życie,
• eliminowanie w ich zakresie rzeczy, nie spełniających swych funkcji, przedmiotów, które mnie nie zachwycają, których posiadanie wywołuje we mnie raczej uczucie przytłoczenia niż satysfakcję
• tworzenie z pozostawionych, wyróżnionych przedmiotów Stref Celebracji
• faktycznie korzystanie z przedmiotów na co dzień (nie pozostawianie ich "na specjalną okazję").

Jak taki proces wygląda w praktyce?

Staram się wyróżnić rzeczy, które wiążą się z lubianymi przeze mnie czynnościami. I tak na przykład postanowiłam stworzyć:

Strefę Książek o Szczęściu - są to książki, związane z moją największą pasją i wprost rozkoszuje się ich czytaniem, przeglądaniem... Postanowiłam wyodrębnić je spośród pozostałych książek, by nadać im szczególne znaczenie. Wyeliminowałam pozycje, które tylko z założenia miały pomóc mi w mojej pracy nad szczęściem, a tak naprawdę nie wnoszą niczego specjalnego do tematu. Poukładałam je na półce kolorami i już od samego patrzenia na nie czuję się dużo bardziej radosna. I co najważniejsze nie zostawiam ich "na później", jak miałam kiedyś w zwyczaju.

Strefę Makijażu - od sierpnia - miesiąca kobiecości nauczyłam się czerpać niesamowitą frajdę z korzystania z różnego rodzaju kosmetyków, wymyślania i tworzenia makijażu. Już sam poranny rytuał  (co prawda bardzo ograniczony czasowo, ale zawsze coś!) otwierania mojej palety, pełnych kolorowych cieni, malowania się poprawia nastrój. Jednak przyznam szczerze, że w moim pudełku z kosmetykami panował niesamowity bałagan - np. nigdy nie miałam pod ręką odpowiedniego pędzelka, musiałam codziennie przegrzebywać się w jego poszukiwaniu. Ponadto namnożyło mi się kosmetyków, które były przeterminowane lub po prostu nie lubiłam ich używać. Postanowiłam się z tym wszystkim rozprawić i stworzyć miejsce, dzięki któremu będę czerpać jeszcze więcej radości z tych kobiecych czynności. Powyrzucałam wszystko, co tylko zakłócało porządek wśród kosmetyków i tym samym zrobiłam miejsce dla tych specyfików, których faktycznie chcę używać - z których korzystanie przynosi mi radość. Dodatkowo postanowiłam poukładać wszystkie akcesoria w ten sposób, żeby nie gubiły się wzajemnie w swoim własnym otoczeniu. Dzięki takiemu wyróżnieniu nie tylko lepiej i bardziej świadomie korzystam z posiadanych kosmetyków, ale też zwyczajnie ułatwia mi to poranne przygotowania.

http://media-cache-lt0.pinterest.com/

Idąc tym tropem spisałam wszystkie Strefy Celebracji, jakie mogę i chcę stworzyć w swoim domu. W najbliższym czasie mam zamiar popracować np. nad szafą z ubraniami, Strefą Biżuterii,  Strefą Herbaty czy też Strefą Zapachów... Dla niektórych takie wymyślanie nazw może wydawać się niezwykle dziecinne i infantylne, ale zauważyłam, że już samo nazwanie w ten sposób grupy przedmiotów nadaje im pewnego rodzaju specjalnego znaczenia i pozwala na bardziej świadome ich wykorzystywanie.

Z entuzjazmem myślę o nadchodzących dniach, w których małymi kroczkami będę wprowadzać tą koncepcję w życie. Wczoraj stworzyłam Strefę Muzyki. Co prawda nie posiadam dużo płyt, ale już samo wybranie spośród nich ulubionych albumów i umieszczenie ich na osobnej półce w pobliżu wieży sprawiło, że mam większą ochotę na ich słuchanie, niż w momencie gdy leżały porozrzucane po różnych szufladach.

 To naprawdę działa!