23 kroki do szczęścia: 22. Mniejszy wybór

Żyjemy w świecie, w którym mamy praktycznie nieograniczone możliwości. Możemy robić setki różnych rzeczy, wybierać spośród tysięcy produktów, podejmować decyzje, które będą idealnie spełniały nasze oczekiwania.

Ale w tym wszystkim tkwi też pułapka. Niejednokrotnie zauważyłam, że mnogość opcji do wyboru mnie paraliżuje. Nie jestem w stanie wybierać z więcej niż kilku możliwości. Im większe było moje pole wyboru, tym ciężej było mi podjąć decyzję. W efekcie nie tylko traciłam czas na zbędne zastanowienia, ale również energię. I bynajmniej nie poprawiało to mojego nastroju. Nawet podejmując ostatecznie decyzję, w głowie zaczynały pojawiały się myśli "coś innego mogło być lepsze".

Wtedy zobaczyłam też wykład TED "Paradoks wyboru", który rozwiał resztkę moich wątpliwości Podjęłam decyzję - muszę skończyć ze zbyt długim analizowaniem i gdzie tylko jest taka możliwość, zawężać swoje pole wyboru do niewielkiej liczby opcji.

Zaczęłam od czynności, którą pozornie kocha każda kobieta - zakupów. Szczerze - nie znoszę kilkugodzinnego chodzenia po sklepach. Co więcej, gdy myślę o tych wszystkich ubraniach, nie mam pojęcia co wybrać. Wymyśliłam zatem swój własny sposób robienia zakupów "ubraniowych" i muszę przyznać, że nie dość, że sprawia mi on ogromną przyjemność, to moja garderoba stała się dużo bardziej spójna i przemyślana.

Moja recepta na udane zakupy (pod warunkiem, że nie szukam jakiejś jednej konkretnej rzeczy np. sukienki na imprezę, czy zimowego płaszcza) to wybranie tylko jednego sklepu i dokładne przejrzenie w nim wszystkich ubrań. Kiedy wpadłam na ten pomysł, potraktowałam go raczej jako eksperyment. Ale gdy zobaczyłam jak fajne rzeczy udaje mi się znaleźć, zaczęłam robić tak większość odzieżowych zakupów. 

Pozornie ograniczając swoje pole wyboru, tak naprawdę je rozszerzam. Nie wchodzę szybko do sklepu, nie kręce się po nim i wychodzę, ale przyglądam różnym rzeczom, wyszukuję ubrania, które na wieszaku nie robią na mnie wrażenia, ale po przymierzeniu wyglądają naprawdę świetnie i kupuję kilka rzeczy, które z racji tego, że są z jednej kolekcji, najczęściej wzajemnie do siebie pasują. A do tego zaczęłam traktować zakupy jak zabawę, a nie żmudne łażenie po sklepach.

Pozostając w temacie ubrań, na myśl nasunęła mi się teraz 10-elementowa garderoba z książki "Lekcje Madame Chic" i przyszło mi do głowy, że tutaj znowu potwierdza się reguła ograniczonego wyboru. Na wczasach, gdy biorę ze sobą tylko kilka ciuchów, nie mam problemu pod tytułem  "nie mam się w co ubrać". W domu otwieram dość przepastną szafę, stoję i często nie wiem co wybrać. To znak, że przyszła pora na kolejne odgruzowywanie garderoby.

Inna sprawa to podejmowanie decyzji. Przeczytałam ostatnio, że większość z nich można podjąć w 60 sekund i dało mi to do myślenia. Siedzę w restauracji, przeglądam menu i mam ochotę po prostu na wszystko. Ale czy takie kilkuminutowe przeglądanie menu naprawdę ma sens? Im dłużej je przeglądam, tym bardziej nie mam pojęcia co zjeść. Zaczęłam stosować regułę szybkich decyzji w takich błahych sprawach i nie dość, że mam lepszy nastrój, to jeszcze tak jak w tym wypadku - zamiast tracić czas na przemyślenia - szybciej mogę zabrać się do jedzenia :)

Podobnie można ułatwić sobie życie na zakupach w sklepie spożywczym. Może i warto analizować etykietę każdego produktu przed kupieniem i wybierać najlepszy - nie twierdzę, że nie. Ale można przyjąć też inną strategię i w przypadku bardzo podobnych rzeczy, założyć sobie jakąś prostą zasadę np. wybieram trzeci produkt od lewej. 

Szczerze mówiąc, ta zasada znacznie ułatwiła mi życie. Ostatnio na przykład stałam przed półką z ziołami, gdyż kupowałam pokrzywę. Leżały przede mną cztery opakowania. Już miałam zacząć zastanawiać się, która z nich będzie najlepsza, po czym pomyślałam, że to zupełnie bez sensu i przypomniałam sobie o zasadzie "trzeci od lewej". Zamiast stać przed półką 5 minut - wybór zajął mi 3 sekundy.

 Kolejna sprawa to sytuacje, w których jesteśmy z innymi ludźmi. Często zdarza się, że jako grupa ludzi zastanawiamy się co robić, gdzie iść, co zjeść itp. Nie wiem czy też zauważyliście taką zależność, ale moim zdaniem większość ludzi odpowiada w takich momentach "obojętne". Tylko gdy wszystkim jest obojętne, jak podjąć jakąkolwiek decyzję? 

Postanowiłam, że gdy tylko będę mogła, nie będę obojętna, będę rzucać własne propozycje, bo taka bierność znowu - powoduje stratę czasu, a dodatkowo wszystkim zabiera energię. Nie narzucam oczywiście swojego zdania, jeżeli ktoś ma inny pomysł, to jak najbardziej się w niego wsłuchuję. Staram się po prostu unikać sytuacji, w której nikt nie ma pomysłu co robić, bo wszystkim jest "obojętne".

I wreszcie większe wybory. Tutaj też staram się znacząco ograniczać pole wyboru. Ostatnią taką sytuacją, która spędzała mi sen z oczu był wybór wczasów. Miało być miło i przyjemnie, a okazało się że wybór wycieczki zajmuje mi łącznie więcej czasu niż sama wyjazd! Muszę przyznać, że miałam w związku z tą sprawą fatalny nastrój. I wtedy postawiłam sobie bardzo ograniczające warunki. Wybrałam konkretne miejsce, wyszukałam kilka ofert. Z nich wybraliśmy dosłownie dwie i nad nimi się zastanawialiśmy. Po zmianie podejścia do tej decyzji, podjęliśmy ją praktycznie w godzinę. I muszę przyznać, że były to najlepsze wczasy w moim życiu.

Trochę się rozpisałam, nie poruszyłam jeszcze całej masy sytuacji związanymi z wyborami, ale mam nadzieję, że uchwyciłam w tym tekście ogólną ideę. Tam gdzie mogę, staram się ograniczać wybór i szybciej podejmować decyzję - dzięki temu naprawdę można sobie ułatwić oraz uprzyjemnić życie, a przy tym również wybierać lepsze możliwości i nie czuć żalu, że mogliśmy wybrać lepiej. 

Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii w tym temacie. Czy tak jak ja uważacie, że warto ograniczać swoje pole wyboru, czy raczej radość sprawiają Wam szerokie możliwości i wybieranie z wielu opcji?

Zobacz też mój profil na Facebooku

Obserwuj Happyholic na BlogLovin