Chillout 7. Pięć cennych minut dla uważności

Długo wydawało mi się, że ćwiczenia uważności to coś zupełnie nie dla mnie. Mam bardzo refleksyjną duszę, tysiąc myśli na minutę. Cały czas nad czymś się zastanawiam. Kocham myśleć - nawet jeśli te myśli są dość chaotyczne.

Uważność zawsze kojarzyła mi się z czymś zupełnie odwrotnym - całkowitym wyłączeniu myśli, co wydawało się w moim przypadku niemożliwe. Z drugiej strony czułam, że dzięki codziennym ćwiczeniom mogę zyskać to, o czym mówią wszyscy pasjonaci tego typu technik - poczucie spokoju, harmonii. I przede wszystkim większą odporność na stres. Postanowiłam spróbować.

Wyciągnęłam z półki już lekko zakurzone książki z serii 'Pięć cennych minut...". Zaczęłam od ćwiczeń przeznaczonych do wykonywania rano, zaraz po przebudzeniu. Podtytuł brzmiał kusząco - '100 porannych ćwiczeń, które pomogą ci zachować wewnętrzny spokój przez cały dzień.' Do tego przecież dążę w projekcie Chillout.

Ćwiczenia koncentrują się na różnych technikach związanych z uważnością:

• skupianiu się na chwili obecnej, 
• świadomym oddychaniu, 
• medytacji, 
• wizualizacji,
• pełnym zaangażowaniu.

Nie jestem mistrzem w żadnej z tych dziedzin, więc te krótkie, stosunkowo proste ćwiczenia stały się dla mnie świetnym treningiem.

Pierwsze ćwiczenie z książki wykonywałam codziennie przez... kilka tygodni. Nie potrafiłam do końca zwizualizować sobie przedstawionego obrazu. Z każdą kolejną próbą odczuwałam jednak powoli efekty tej techniki. Zrozumiałam, że perfekcja nie ma tutaj znaczenia. Nawet jeśli w moim odczuciu nie do końca udaje mi się wykonać dane ćwiczenie i tak te pięć minut wzmacnia mój wewnętrzny spokój.

Oczywiście to nie wygląda tak, że siadam na podłodze, wykonuje ćwiczenie i po jego zakończeniu jestem pełna spokoju i przez resztę dnia aż promienieje ze mnie harmonia. To nie są tak wymierne ćwiczenia jak rzeźbienie ciała na siłowni. Efektów nie widać gołym okiem.

Jednak po każdej takiej sesji czuję, że jestem chociaż trochę bardziej wyciszona, spokojna. Lęki i bezsensowne zamartwianie się na zapas przestają tak często mnie nachodzić. Te pięć minut uważności stało się moim krótkim, ale codziennym i przy tym niezwykle przyjemnym rytuałem.

Książka jest tutaj oczywiście bardzo pomocna ale i bez niej można ćwiczyć codziennie uważność, skupiając się na wymienionych przeze mnie technikach.  Wystarczy położyć dłoń na brzuchu i skupić się na własnym oddechu przez te kilka minut. Nic więcej.

Zobacz też mój profil na Facebooku

Obserwuj Happyholic na BlogLovin