Najlepszy sposób na chandrę? Działanie!

Przez kilka ostatnich dni miałam jakiś dziwny nastrój - niby wszystko w porządku, ale jakoś tak nijako... Codziennie miałam wielkie plany, a po przyjściu z pracy nie robiłam nic specjalnego. I tak sobie trwałam w tym leniwym letargu aż do dzisiejszego poranka. Kiedy zorientowałam się, że od początku tygodnia odpoczywam i nic z tego nie wynika - wcale nie czuję się fantastycznie - postanowiłam z pokorą sięgnąć do swoich doświadczeń - już wielokrotnie przekonałam się, że to nie bierny odpoczynek, ale właśnie działanie, ukończenie nawet najdrobniejszych, najbardziej przyziemnych zadań poprawia nastrój. Zatem wzięłam się do dzieła!

Postanowiłam zrobić dzisiaj trzy rzeczy, które od dawna odkładałam na bliżej nieokreślone "później".

Po pierwsze wzięłam się za sprzątanie ubrań - pozbyłam się kolejnej partii nieużywanych ciuchów, powkładałam do szuflady pudełka i w nich poukładałam skarpetki, stroje kąpielowe itd. Możecie mi uwierzyć, że wcześniej było to istne pobojowisko, jednak po wprowadzeniu tych drobnych, a jednak nadających nowy ład zmianom poczułam w sobie jeszcze więcej energii do działania.

Rozpoczęłam więc drugie zadanie - moją zmorę od stycznia - czyli opróżnienie z szuflady notatek i materiałów z poprzedniego semestru i ułożenie ich w jednym miejscu. Nie mam pojęcia czemu nie mogłam się za to wcześniej zabrać - wystarczył segregator, trochę koszulek i zakładek, żeby pozbyć się bałaganu i móc ze spokojną głową zamknąć tamten rozdział. I znów - kolejna dawka ulgi i energii!

Wreszcie wzięłam się za rozplanowanie zadań na obecny semestr - spisałam na dwóch stronach kartki wszystkie projekty, raporty, badania, które mamy do wykonania na studiach wraz z datami ich oddania. Wcześniej te wszystkie zadania zajmowały niepotrzebnie moje myśli. Ich przelanie na papier i uporządkowanie czasowe oraz nadanie kolejności poszczególnym czynnościom było jak oczyszczenie umysłu ze zbędnych śmieci - a przy okazji zobaczyłam, że wcale nie muszę ze wszystkim tak się spieszyć, jak mi się wydawało. Znowu poczułam ulgę, spokój i satysfakcję!

I pomyśleć, że wydawało mi się, że nic nierobienie będzie dla mnie przyjemnością... 

Jeżeli też dopada Was takie przedwiosenne lenistwo mam dla Was tylko jedną radę - zróbcie kilka rzeczy, z którymi od dawna macie zamiar się uporać, a no właśnie - jakoś nie wychodzi. Zobaczycie, że poczujecie się dużo, dużo lepiej - satysfakcja oraz masa energii do dalszego działania gwarantowana!